Verhuizennn
Hiii Holland,
Hier een berichtje van Ballender road. Ik schrijf deze update op het moment dat ik geen internet heb, that sucks! En ze snapt gewoon niet dat dat echt niet te doen is voor mij. Ik moet contact hebben met jullie allemaal want anders wordt het een ramp hier. Het is nu nog een grote zooi in ons nieuwe huisJE! Het is zooo klein niet normaal. Ik verveelde me vandaag gewoon omdat ik geen plek had om heen te gaan. Ik wist gewoon niet wat ik kon doen. Nu is het wel lastiger om me terug te trekken op mijn kamer omdat het gewoon een van de kamers is uit het appartement waar je wel in moet leven omdat je anders gek wordt en een kamer mist. Oke als ‘t vaag is begrijp ik ‘t, maar ik kan ‘t niet anders omschrijven. Het vervelen komt natuurlijk ook omdat ik geen internet heb dus ook werkelijk niks anders kan doen als een beetje rond lopen en helpen uitpakken. Wat ook niet gaat omdat we nog geen kasten etc hebben. Alleen wat spullen voor de keuken en that’s it. Dat wilde ze zelf doen, begrijpelijk, dus daarbij kon ik niet helpen. De kinderen verveelde zich DOOD en volgens mij gaat dit nog een groot drama worden om die kinderen hier te entertainen want er is niks! Ik zal even vertellen hoe we hier zijn gekomen. Gisteren (vrijdag) gingen we overhuizen. Maar ik heb me heel de ochtend verveeld, alles was ingepakt en ze had mannen ingehuurd die alles in de vrachtwagen zetten en over zouden moeten huizen. Dus ik besloot om in de zon te gaan zitten, sorry mannen, maar ik had ‘t verdient! Daarna rustig met Wietje zitten webcammen weer wat later rustig aanstalte gemaakt om de kinderen op te gaan halen (inmiddels half 3) en er was nog geen sprake van de deur dicht trekken en gaan. Ik met de kinderen naar ‘t park en zou rond 6 uur naar het nieuwe huis met de kinderen rijden, waar dan alles klaar zou staan, althans dat dacht zij. Mooi niet dus, om half 5 belde ze me; ‘Reggie where are you? You need to come now’. Oke, jongens RENNENNN! Wij naar ‘t OUDE huis, waar wel alles leeg was, maar ze was nog steeds niet klaar om te gaan. Beetje jammer dus want die kinderen wisten niet meer waar ze ‘t moesten zoeken van wazigheid, hun huis was leeg, hun moeder was overstresst, hun au-pair stond versteld van alle dingen die thuis ZOOO anders zouden gaan en ze waren/zijn kapot. Nou eindelijk gingen we dan rond 6 uur met een auto vol spullen naar het nieuwe huis, maar de spullen zouden die avond pas komen en zij moest nog weg om vanalles te regelen dus Reggie zou jij zo vriendelijk willen zijn en met de jongens in het huis te wachten tot de spullen en/of ik weer terug ben. Oftewel, zoek ‘t ff uit ik kan niks met die kinderen beginnen dus dump jullie even in een huis met niks erin. Bedankt. Maargoed, ik vond ‘t allemaal prima als ik maar gauw kon gaan slapen in een bed en mijn spullen weer had. Nou rond half 8 kwamen de spullen, Sarah was inmiddels weer terug, en kon het echte werk beginnen. Bedjes van de kinderen opbouwen en ze overtuigen van ‘t feit dat ze wel eens mochten gaan slapen, maarja kinderen he. Die zeggen dat ze nooooooooit moe zijn, ookal vallen ze haast in slaap. Oeh en de kunst voor mij is dan om mezelf in te houden en niet te zeggen, kijk toch naar jezelf je ogen vallen bijjjjna dicht en je zit de hele tijd te gapen. Niet gedaan dus, ik geef mezelf wel even een schouder klopje nu. Nou rond kwart over 10 kon in naar mijn MATRAS gaan, alle mannen waren weg en de dozen stonden klaar voor vandaag bleeehh. Ja je leest ‘t overduidelijk goed, ik slaap momenteel op een matras, bed en kasten zijn er nog niet. Hoe ik dit volhoud en accepteer?! Geen idee. Ook is er dus geen internet waar ik eigenlijk nog erger van baal. Maar gisteren was ik te moe om daar ook maar één seconde over na te denken, ik was meteen in slaap gevallen.
Vandaag vond ik dat ik ‘t niet kon maken om niet mee te helpen met uitpakken dus rond half 10 ben ik opgestaan. Er werd dus ook verwacht dat ik zou helpen want ik moest meteen op de kinderen letten omdat Sarah alweer weg moest. Nou daarna hebben we dus de keuken een beetje ingericht. Toen dat ‘klaar’ was was iedereen helemaal gaar, waardoor we besloten dat we er echt even uit moesten. Ik ging mee natuurlijk want wat moest ik hier anders doen?! We zijn naar de kermis geweest. En wat voor mensen daar rondliepen zijn nou de échte engelse, gadverdamme. Gewoon kermisvolk en dan nog met een fout Engelse tintje. Geweldig om naar te kijken, maar niet te lang want hoeeee blikken die je krijgt. Oscar was zooooo enthousiast dat ie gewoon niet kon stoppen met huilen zeuren en rondrennen. Heel leuk dat ik mee op de paardjes moest voor Auberon hmm.. De botsauto’s waren voor Sarah en Oscar niet zo’n succes. Maar Auberon en ik hadden de grootste lol, die gaat later nog erger klunzen dan ik in het verkeer zeg. Toen we weer thuis waren kwam mn grootste verveel moment sinds tijden! Het is ZOO klein echt ik kan er gewoon niet aan wennen hoe klein ‘t is. Je kunt niet eens ff ergens alles zijn zonder dat je iedereen hoort. Je hebt geen kant om op te gaan, je loopt iedereen steeds in de weg, niks is nog uitgepakt grrrrr frustrerend klein dus. Ik ben maar kinder dvd’s gaan kijken omdat ik anders echt niet wist hoe ik de tijd vol moest maken. Dus wat te doen morgen.. in ieder geval uit dit huis en de buurt maar eens gaan verkennen.
Nou, volgende week wordt een rare week. Verassend wéér een drukke week. Sarah gaat van dinsdag tot vrijdag ochtend naar Ghana omdat ze dingen moet regelen ivm haar overleden moeder. Waardoor ik dus non stop voor de kinderen moet zorgen, gelukkig gaan ze nog wel naar school etc, anders werd ik echt gek. Maar ‘t irritante eraan is dat er elke dag vrienden van Sarah komen kijken of ‘t allemaal wel goed gaat, fijn idee dat er iemand is waar ik op terug kan vallen, maar dit beperkt wel een heel stuk de vrijheid om te gaan en staan met de jongens waar ik wil. We zullen zien wat volgende week ons brengt, hier hou ik jullie natuurlijk ook van op de hoogte.
Auf wiedersehen oh no, see you!
Lot’s of love, Reggie (<dit moet je natuurlijk wel op zijn Engels lezen he)
p.s. mijn nieuwe adres heb ik nog niet EN ik heb nog steeds geen internet!! Ben maar weer in de bieb in Peckham beland, good old memories (niet dus)
Surpriseeeeee
Halloohooooo!
Wat heb ik een leuk weekend gehad!! Voor degene die het niet weten, ik was als verassing een weekendje naar huis gekomen! Dit heeft mij tot 't uiterste gedreven want ik moest dus liegen tegen iedereen, behalve ons pap en uiteindelijk Jolijn! Maar wat was 't leuk om zelf lol te hebben en te weten dat ik terug kom zonder dat iemand het wist. Er kwam wel t een ander geregel bij kijken maar dat blijf je houden. Ik zal jullie niet lastig vallen met al mijn stappen wat dat duurt te lang. Ik zal gewoon beginnen bij 't begin, ik vertrok vrijdag ochtend om 4 uur. Ik was klaar en klaar wakker, YESSS dacht ik, eeeeindelijk! Ik kon al een week niet slapen en kon nergens anders meer aan denken. In de taxi, naar 't treinstation vanuit daar naar Stansted en joehoeeee vliegen maar! Hoi pap in Weeze. Wat heeerlijk om weer in Nederland te rijden, en gewoon Zeeland binnen te rijden. Daar ging trouwens nog iets aan vooraf, Alies in de klas verassen. Ik had Brittje inmiddels ook ingelicht, ik moest wel weten in welk lokaal Alies zat natuurlijk. Nou dat gezicht van dr, jammer dat ik het zo niet aan jullie kan laten zien maar 't duurde een aantal seconden voordat ze besefte wat er gaande was en toen, haaaaaa eindelijk knuffellen! Daarna dus naar het mini cooper-loze Zeeland. (dat viel serieus op) Aanbellen aan 't huis waar ik zooooo naar verlangd had in de hoop dat mama de bel zou horen en open zou doen. T was allebei niet 't geval. Het was toeval dat ze in de gang was maar dat gezicht! Weer zooooo grappig! Maar voordat mama door had wat er gaande was en de deur eindelijk open ging had ik al 4 keer geklopt; 'Hallooooo doe eens open!!' Daarna hebben we met zn 4e HEERLIJK geluncht, met broodjes van de bakker mjammm, fatsoenlijke kaas jammiee en lekkere sla! Wat had ik zo'n dingen gemist. Ik kan nog wel vanalles opnoemen wat er toen zooo lekker was. Ik ging verder met mn suprise rondje, Hanne. Ik heb samen met Annerie (Hanne's mama) een plannetje opgezet, ze zou mij smse als Hanne thuis was. En daar stond ik dan, plots in de tuin! Hooooiii Hannn! Daarna weer op naar huis, om friet van 't uiventje te eten! Ookal zoiets wat ik te lang niet gegeten had! Vanaf toen kon ik het niet meer houden om naar de meiden te gaan! Dit werd een lastiger puntje om die allemaal ineens te verassen want het blijven vrouwen en niet normaal wat iedereen voor drukke dingen heeft. Dus ik dacht ik kijk wel en we zien wel hoe we 't gaan aanpakken. De aller eerste surprise mislukte dus al, want ik kwam aanfietsen (ook leuk om weer te fietsen trouwens!) terwijl Emma en Juud in de auto zaten om friet te gaan halen, dus die zagen me gewoon. Best leuk om even te vermelden dat Emma dr gordel van de schrik niet loskreeg! Hallooooooo meiden i'm back! Vera kwam natuurlijk aangerent van al dat gegil, dus dat was surpisee nummer 2! (Ik had vera wijsgemaakt dat ik op skype zou komen en daar dan met iedereen tegelijk ff kon kletsen, dus vera wist ook helemaal niet dat ik eraan kwam.) Op naar Tej Tat waar Anouk uit de bus zou komen, dus ik zou me daar verstoppen, sorry Tej Tat voor 't lawaai! Surprise 3! Weer terug bij Vera arriveerde Wietje, ik verstopt in de wc en zou wachten tot Wietje daarheen geleid werd, maaaaar ik kon 't niet meer houden dus SURPRISEEE 4! Daarna kwam Wilke binnen en zat ik 'gewoon' op een stoel, surprise 5! Daarna op naar de tent waar de verassingen te snel volgde om op te noemen maar wat was 't LEEEUK om iedereen weer te zien! Een top avondje!
Zaterdag (te vroeg) een bezoekje gebracht aan de kapper. Daarna lekker met Wietje en Vera nagekletst en lam geweest, heeerlijk om dat eindelijk weer te kunnen! Een bezoekje aan de Mac kon natuurlijk niet ontbreken. 's Avonds met bijna alle meiden gegeten, gekletst, gelachen, gedanst, gedolt heerlijk dus! Daarna weer naar de tent waar ik de Wilbertoordse meiden ging verassen, want die had ik nog niet gezien! Daarom moest jolijn betrokken worden in het proces anders kreeg ik die nooit allemaal naar halfvasten! Rianne nu dus nog niet, jammer!! Ook super om die weer te zien! En alweer genoten van de avond!
Zondag stond voetballen kijken op de planning want wat mis ik dat zeg! Alleen slapen won.. Daarna ben ik met Wietje en Emma klaar gaan maken waarna we naar de tent zijn gegaan, waar 't echt al suuuuuper druk was.. hmm jammer! Maar deze avond had toch een niet zo'n leuke afloop voor mij want ik moest weer vertrekken! Ik had niet verwacht dat ik 't zooooooo (sorry voor wat ik nu ga zeggen) KUT zou vinden om te moeten gaan!! Wat was het weekend meer dan top geweldig en fantastisch geweest wat ik voor geen goud had willen missen, maar afscheid nemen is niet leuk. Toen zielig naar huis gegaan en vanuit daar weer naar het vliegveld met lieve pap mam en Alies. Shitttt het is nu echt voorbij dacht ik toen.. en dat was 't laatste wat ik dacht want vanaf dat moment had ik 't gevoel dat ik droomde en elk moment weer in Zeeland wakker zou worden.. maar helaas na een 5 uur duurende reis was ik weer in mijn huisje hier. Geen welkomscomite, helemaal niets. Jammer, die dingen maken 't hier weer meteen moeilijk.
Nou deze week, 't is niet leuk dat ik hier ben. Ik mis thuis verschrikkelijk. Maar ik kom het wel door omdat we erg druk zijn met verhuizen. Morgen verhuizen we namelijk naar .. ?? geen idee, dus 't adress komt nog. Maar geen kaartjes meer sturen tot het nieuwe adres! Ik heb maandag het huis (appartement, bleeehhh) gezien. KLEIN!!!!!! niet normaal! Er zijn 3 slaapkamers een woonkamer, nog kleiner als mijn slaapkamer hier, een keuken en 2 schrale mini badkamers! Toen dacht ik al helemaal IK GA TERUG!!! Achhh nu geef ik 't een kans, we zullen wel zie hoe ik me red in t andere 'huis'..
Sorry familie dat ik geen tijd voor jullie heb gemaakt, al helemaal omdat jullie erg met mij meeleven hier. Ik heb er geen tijd voor kunnen maken!
Nou nu komen er geen verassingen meer dus tot 28 juni!! om precies te zijn nog 3 maanden 6 dagen, is te doen he.
Foto's bespaar ik jullie;)
Liefssssss XXX
Ja ja eerste stapavondje! En Robbie in London!
Hallooo iedereen,
Mijn verhaal-schrijf-tempo gaat een beetje achteruit merk ik. Waarschijnlijk komt 't doordat ik eeeindelijk ben weze stappen, en daar nog steeds erg vrolijk van wordt(en moe). Ook wordt het echt mooier weer, het zet namelijk door, dus dan ga ik er eerder op uit. We zullen maar weer eens beginnen bij 't begin.
De meisjes zijn allemaal ontmoet en de eerste stap avond is geweest! Afgelopen zaterdag heb ik 's middags met een van de meisjes een hapje gegeten in West End en wat gekletst. Daarna moest ik snel snel snel naar huis om van kleding te wisselen want om 6uur moest ik weer op Piccadilly Circus zijn. (Hier zijn de meeste clubs/theaters/pubs het nachtleven is hier erg aanwezig zegmaar.) Nou ik had geplant om voor de verandering een keertje de metro te pakken.(Normaal ga ik altijd met de bus naar het centrum omdat je hier betaald per ritje, dus een halte verder is even duur als een uur in de bus. Dus als ik met de metro ga, moet ik eerst met de bus en dan over op de metro wat dus dubbel zo duur is maar wel 10x zo snel is en vooooooral in de spits.) Nou ik dus uit de bus de grond in, de lijn opgespoort en JA hoor, vuur in het volgende station was wat ik ervan kon verstaan. DAMMM ja hoe kom ik er nu?! Én snel graag! Via een andere lijn kwam ik er gelukkig optijd en vond ik het andere Nederlandse meisje met haar vriendinnen snel. We gingen uiteten met zn 6e (erg leuke meiden! 2 duits sprekende meiden, een zweedse en een spaanse). Daarnaaaa op naar de club genaamd TigerTiger! T klinkt al zoooo leuk, al helemaal in vergelijking tot 'D'n Brouwer'! En jahoor het was hééél cool! Leuke muziek, leuke mensen (daar ontmoeten ik nog zo'n 6 andere bekende van hun), leuke sfeef, lounge hoeken, VIP ruimtes/podiums achtige verhogingen, gewoon de moeite waard om in real life te zien voor jullie! Een klein minpuntje wat vermeld moet worden, mijn voeten achgermmm die hakken drukte er zowat in. Nou ik was sowieso al niet meer getraind in stappen laat staan op hakken. Dus volgende keer hakken aan bij de ingang ballerina's in de tas, want de tassen mogen gratis bij de jas hangen. Rara waarom dat zo goed loopt haha.
Nou de week erna heb ik het Duitste meisje ontmoet, ook erg leuk en gezellig. Verder heb ik de voetbalclub gemaild die dichtbij mijn 'waarschijnlijk' nieuwe area zit, of dat ze een dames team hebben. Maar geen reactie zegt genoeg. Dus dat wordt nog even verder zoeken, tegen 't einde van 't seizoen heb ik er wel een gevonden hoor.. maarja wie wil dan nog deze (getallenteerde) conditieloze voetballer in zijn team?!
En toen en toen en toen werd het vrijdag!!! Bed wassen, kamer opruimen, kleren wassen/opvouwen/opruimen voor de komst van ROBBIE! Oeeh ik kreeg zoveel zin, en toen ik ook nog ging letten op de vliegtuigen die overkwamen (zo'n 40 per uur gok ik) met de gedachte daar zit ze in werd ik helemaal gek. 'S avonds nog even een pub ingedoken met een van de Nederlandse meisjes en de twee meiden die ik al ken van school. Vroeg weer naar huis want mijn geliefde wekker stond weer op 8 uur.
8UUR, shockk wat ging die nacht snel en wat is het vroeeeg. Maar eindelijk konden Robin en ik elkaar sms'en met tot STRAKS! zooo raar! Ik wist dat ik vandaag écht niet te laat mocht komen dus ik mocht niet sluimeren van mezelf. Mezelf naar Liverpool Street Station gehaast, klein dingetje wat ik dus niet wist toen ik aanliep naar Peckham dat de bus vervolgens langs mijn huis weer reed (waar ook een busstop zit, maar die heeft niet zo'n centrale verbinding vandaar dat ik altijd naar Peckham moet).. beetje jammer voor mn voeten, die had ik graag deze extra stappen bespaard, vooral na 't zien van t resultaat gisteravond. Wat was ik blij om Robin te zien! oeeeh heerlijk mn vriendinnetje in london!! Al voelde 't totaal niet of we in London waren, vond ik. Robins koffer, ofja de inhoud was meerendeels voor mij dankzij Henny Bongers, gedumpt in mijn huis en daarna door naar Oxford Street. Vervolgens Bond Street, ik zal niet vertellen wat daar was omdat we daar eigenlijk totaal kansloos liepen. Toen naar Harrods (gelukkig voor mij hoef ik dit niet in te spreken, want wie heeft die naam in godsnaam verzonnen! Echt een stuikelwoord, net zoals Hermès.) waar we erg erg ERG!!! gefrustreerd raakte en boos werden op onze portofuilles. Hoezo hebben wij niet meer geld en waaarom vinden wij hier alles mooi?!?! En waar is die rijke vent die ons alles geeft. Nou veel mooie dingen gezien maar eerst even sparen voor we weer terug kunnen.
Inmiddels brak de avond aan, op naar Piccadilly Circus omdat we kaartje voor Mamma Mia wilden bemachtigen. Mislukt, daarvoor in de plaats zijn we naar We will rock you geweest. We konden de hele musical echt suuuuper goed volgen én 't was er echt totaal niet heet én de man voor Robin rook mega lekker.. okee schik hebben we gehad, meezingen lukte ook maar that's it. Hoe we 't restaurant gevonden hebben waar we gingen eten wil ik 't niet meer over hebben. Pijne-voeten status was inmiddels ernstig tot zeer ernstig! Daarna zijn we naar huis gegaan, in bed gedoken en nog even heerlijk liggen kletsen!
Zondag was iets minder spectaculair dan dat de planning was... we hadden ons een beetje verkeken in de tijd. Dus die bestond uit klaar maken om te gaan, koffie drinken en uitzwaaien MIEUWWW! Dat was 't dan, robbie back to Holland zonder nieuwe Hermès en enig ander kledingstuk. Dus Robbie, we'll meet again! Ooit zullen jij, ik en Harrords één zijn haha!
Daarna ben ik de stad een beetje gaan verkennen op plekken waar ik nog niet geweest was, geen succes. Ik zocht een leuke naam op mijn metro kaartje maar toen ik boven kwam was 't niet veel soeps waardoor ik weer terug naar mijn oh zo fijne thuisbasis ben gegaan, genaamd Oxford Street. En fijn mijn geld van deze week weer uitgegeven heb. Nou luxe leventje ho maar.
Op naar deze week, waar weer vele spectaculs zullen gebeuren!
Liefsss
P.s. ik wordt nog steeds erg blij van alle lieve kaartjes die ik ontvang! Dankjewel!
kleine toevoeging
Huh?! Pap en mam in Londen!
Hiieeeer ben ik weer! Sorry lieve fans, ik heb al een tijdje niet meer geschreven! Had er steeds niet zo'n zin in. Ook heb ik niet heel veel plezierigs gedaan waarover ik jullie graag op de hoogte breng. De doordeweekse dagen zijn iets te gewoontjes, en vliegen daardoor heel snel voorbij. In de avonden ben ik gewoon te moe om er nog op uit te gaan en vooral omdat de wekker de volgende morgen weer vroehoeeeg gaat. In deze tijd dat ik niet geschreven heb zat er een weekje vakantie van Oscar (4). Ik ben toen met hem naar de 'Softplay' geweest, soort van hullie's speelboerderij maar dan in het klein. Ook werden er 'playdates' geplant, helaas een dubbele en eentje ging niet door. Wat ik aan deze week wel opvallend vond was dat ik dus echt álles met zo'n kindje moet doen. Het was zijn eerste echte afspraakje met een vriendje, waardoor hij niet wist hoe die ermee om moest gaan dat iedereen aan zijn speelgoed zat. En wanneer hij uit-spelen was, ook weer naar huis moest zonder al te veel heisa. Ik vond het zelf best een onprettig idee voor Oscar dat hij dan door zijn au-pair wordt opghaald ipv zijn moeder. Maar dat weekend, afgelopen weekend, kwamen paps en mams ineens.
En jawel, dit werd besloten op vrijdagochtend, en vrijdag avond/nacht kwamen ze aan in Londen. En helaas kunnen ze niet ontkomen aan de publicatie van de ontzettend klunzige acties die dit weekend hebben plaatsgevonden haha. De allereerste actie, en wel meteen de klapper op de vuurpijl, (sorry als ik het verkeerd uitleg) maar de cd van Engeland voor de navigatie was niet goed upgeload of iets in die richting waardoor ze dus GEEN, ja lees GEEN navigatie hadden in Engeland. Nou bordjes volgen naar Londen lijkt me dan nog niet zon probleem, maarja en dan?! Gelukkig heeft Ewout ze goed naar mijn huis toe kunnen leiden vanuit Nederland, en heeeeel gelukkig kwamen ze toen ook AL om 10 uur bij mij aan!! Maar de tijd maakte eigenlijk helemaal niets uit, want wat was het fijn om een nederlandse auto naar je toe te zien komen rijden. Mét toevallig heeeele leuke mensen erin! Het voelde zo vertouwd, alsof ik helemaal niet weg was geweest. Nou, de tocht gaat verder, ik had opgezocht hoe we vanuit mijn huis naar het hotel moesten komen en mijn laptop op schoot meegenomen. Maar helaas, dit werkte na 5 min al niet meer. Ik wist een andere weg, tot een bepaald punt dan. En vanaf toen zijn we dan ook verdwaalt en rondjes gaan rijden, en de weg weer opzoeken op de kaart, en weer aan iemand vragen enz enz. Totdat we aan een politieman vroegen hoe we uberhaupt naar de wijk van ons hotel kwamen, hij wist de weg daarheen wel en daar zouden we vanzelf wel vinden waar het hotel was met wat hulp van wat mensen op straat. Ohjaaaa mensen op straat, om inmiddels 12 uur of misschien wel later. Het mag dan wel Londen zijn, een wereldstad, waar veel mensen wonen. Maar ik kan je vertellen, het meerendeel van de mensen is dan toch wel binnen. Nou zoeken zoeken zoeken zoeken zoeken en nog meer zoeken, maar het wilde niet baten waardoor we uiteindelijk (hou alsjeblieft je lach in, want het is best een beetje een schande) ACHTER een taxi aangereden zijn naar het hotel! Ooooh my godd! Eigenlijk was dit hele avondtuur best grappig hoor, van stomheid. Maar het is nog niet afgelopen. Eenmaal in het hotel aangekomen, 1 uur, krijgen we een kamer toegewezen, lopen vol goede (slaap)moed naar binnen, BAM maar twee bedden??!?! Noooooo niet nog iets. En maar weer naar de receptie.. uiteindelijk kregen we dan ook een 3pers. kamer én werden onze koffers naar boven gedragen, service van de zaak he... Nou gauw slapen want het was nog maar half 2, voor pap en mam dus half 3 arme kinders en ze hadden al zo lang gereden om hun dochtertje even op te vrolijken, wat een liefde haha.
Dag nummero 2, echt een suuuuuper lekker mega dik uitgebreid ontbijt hadden we. Dit betekend, cornflakes of geroosterd brood, hier moet ik aan toevoegen dat we WEL konden kiezen tussen bruin en wit brood. Daarna vertrokken we naar Westfield, het grootste overdekte winkelcentrum van Europa, oppervlakte van 30 voetbal velden meer dan 280 verschillende winkels,al deze leuke bijkomstigheden zijn leuk maar de collectie in de winkels was iets minder denderent. We hebben dus lekker uitgebreid geluncht en gekoffiet wat uiteindelijk veel leuker, gezelliger en kostbaarder is dan een leuke collectie in de winkels. Dit winkelcentrum was maar een metro halte vandaan bij Nothing Hill, waar we dus ook besloten heen te gaan om nog even te kijken. Maar toen we boven de grond kwamen begon het donker te worden en onze maagjes begonnen te knorren. Dus zijn we gauw weer terug de grond in gedoken om de weg naar, waarvan ik dacht gezien te hebben, een pizzaria in de buurt van ons hotel te vervolgen. Maaaar dat viel, verassend he, een beetje tegen. Er waren wel een Pizza hut en wat Turkse/??? achtige restaurants, maar dan hadden we toch meer zin in een broodje van de supermarkt met iets erop. Gelukkig kwamen we terloops nog een klein pizzariatje tegen waar ze heeerlijke zelfgemaakte pizza's hadden. Dus daar hebben we lekker gesmult en met een TE volle maag zijn we terug gegaan naar het hotel.
Dag 3, mieuwww de laatste alweer. Peckham stond op de planning, nou mijn huis is bekeken, gevoeld en geroken. Waar moeders wel niet goed voor zijn, ze heeft gevonden hoe mijn raam open kan! Daarna zijn we naar het allerlekkerste en goed sfeer hebbende cafeetje gegaan, daar hebben ze echt de heerlijkste taartjes! Ondertussen wordt er natuurlijk volop gekletst en geknuffeld. Maar het afscheid kwam in zicht, helaas ik had ze nog wel 3 weken willen houden. Het was echt zon film moment, ze reden weg, hingen uit 't raam te zwaaien en ik bleef staan tot ze verdwenen waren. Maar wat hebben ze me weer heel veel positieve energie gegeven waardoor ik nu weer zin heb om er iets van te maken. De tijd vliegt en dat wil ik niet laten gebeuren zonder dat ik leuke dingen onderneem.
Hier kan natuurlijk niet nog een stomme actie op volgen, mijn nederlandse nummer telefoon heb ik in de auto laten liggen (dit valt nog mee, want ik dacht dat hij in het hotel zou liggen) dusss ik ben daarop niet bereikbaar. Sorry als daardoor mijn teken van leven nog kleiner was geworden!
Door die positive energie staan er dan ook DIT weekend eindelijk leuke dingen te gebeuren! Ik heb met twee nederlandse meisjes, apart van elkaar, een afspraakje. Eentje overdag en eentje 's avonds (yessss yesss yeaahhh!) en ik heb contact met een Duits meisje. Een van die Nederlandse meisjes speelt ook voetbal en die wist iets meer over de competitie hier, dus nu hoop ik (samen met mijn onderkin en inmiddels afgezwakte conditie) op een voetbalclubbie!
Ik hou jullie op de hoogte hoe dit weekend afloopt! Gaat het in Nederland nog allemaal goed?
Weer erg veel liefs, Reggie (die moet crossen om op tijd op school te zijnnnn)
Een maand in Peckham, nog +- 5 te gaan!
Hallo lieve, trouwe lezers,
Wat is deze maand al snel gegaan zeg! Ik hoop dat de volgende iets spectaculairder worden, want ik begin 't stappen en leuke dingen in het weekend doen wel heel erg te missen. Ik ben gisteren dan wel naar Camebridge geweest, erg mooie stad, maar er zou heerlijk gestapt kunnen worden, maar mijn aardige uitstap-genootjes hadden andere ideeën. (Vanessa en Lolyta) Die vonden het namelijk laat genoeg om de bus van 20:20 alweer terug te pakken. Oke, het was dik 2uur rijden en dan nog met de bus/trein naar huis maar ik had het niet vervelend gevonden om minimaal na 12e terug te reizen. Wat we verder daar hebben gedaan, uhm, rond gelopen op zoek naar de Universiteit die hun erg graag wilden zien, eigenlijk een droom. Maar natuurlijk kwamen wij daar aan toen hij gesloten was voor bezoekers. Ik vond het niet heel erg eerlijk gezegd, ik ging meer voor het stappen en de gezelligheid, maar die was toen even ver te zoeken. We besloten dat we dan maar een geschikte Outfit moesten zoeken voor een volgend weekend waarin we wel gingen stappen. Ik weet niet hoe ik hun nog duidelijker moet maken dat ik niet helemaal tevreden ben met hun instelling en heb maar ff gezegt dat ik minimaal 2keer in de maand naar een club wil, vervoglens moest ik twee meiden onder de tafel vandaan halen.. Dus dit wordt nog een klus, maar het gaat me lukken hoor! Nou het geld stond iets meer aan hun kant dan aan de mijne, want ik heb niets gekocht, eigenlijk ook niets geschikts gezien behalve HELE mooie schoenen. Maar maatje 3 (hoe confronterend, 36 is klein oke, maar hier is het 3!! Hallo 3?! Kan 't nog zieliger voor mij worden) was er niet meer. Thank god woon ik in London, dus dat komt wel goed. Ook een leuk nieuwtje waar ik iets later die avond achter kwam (we bevonden ons toen eindelijk in een PUB, ja een pub!) als vrouw zijnde kom je hier geen clubs in als je geen hakken draagt, mijnnnnn god! Ik heb slechte ervaringen met stappen en hakken.. Emma, herinner je je Uden nog?! De details bespaar ik de rest maar het was niet echt een mega succes. Ik had hun ook uitgelegd (geprobeert in ieder geval, want ik merk dat mijn Engels nog wel wat wazig is als ik echt lange zinnen moet maken) dat ik gewoon niet kan stappen op hakken omdat ik wil dansen?! Ik wilde wel weten hoe hun dat deden en ben dus benieuwd wat hun onder dansen verstaan.. (Missing mijn dolle dans maatjes) Maar ik laat alles gewoon op me af komen want als het goed is, nog beetje moeilijk voor mij te geloven dat het ook echt gaat gebeuren want ja dit was wel een dikke tegenvaller, gaan we volgende week naar een club, wel zonder Lolyta en dat vind ik wel erg jammer! (Die mag namelijk met haar gezin mee op ski vakantie naar Canada, gewoon ff een weekje naar Canada??) Oke maar ik was gebleven bij de universiteit, mooi gebouw hoor, net zoals vele andere gebouwen daar alleen was ik niet erg teleurgesteld dat we gingen winkelen. Sorry nog een onderbreking, het is ook hier erg koud geworden. Als ik een gokje mag wagen, gok ik dat het gister zo'n -5 was. Daardoor is het foto's maken een beetje op de 7876ste plek gekomen omdat mn handen afstorven, net zoals mn tenen en neus. Oke, terug naar het overdenkte (gelukkig) winkelcentrum. Daar hadden we besloten om vroeg te eten zodat we daarna de weg naar de bus zouden zoeken en dan een pub zouden bezoeken. Prima plan dacht ik zo, maar we blijven vrouwen die allemaal eisen hebben voor het eten. Nou de kou overwon uiteindelijk de eewige zoektocht waardoor we belanden in een mega schraal restaurant. Pech als de pub maar leuk zou zijn.. En dat was ook wel het geval hoor, maarja we moesten al om 20:20 terug zijn. Waar hun uiteindelijk ook wel van baalden, toen hadden we dus het plan om nog uit te gaan in London zelf, maar toen werden we dus met de neus op de feiten gedrukt door Vanessa omdat je hakken moest dragen. Dit is trouwens een geweldig excus om die schoenen te kopen! Oke, in de bus terug hebben we erg hard gelachen om de mega mislukte dag; koud, universiteit dicht, verschrikkelijk restaurant, de bus om 20uur. Al met al was het wel erg gezellig!
Nou ik heb nog een mega lachwekkend maar wel echt balen verhaal over vrijdag. Verder heb ik deze week voglensmij niet echt iets heel belangrijks gedaan. Ohjawel, maar dat komt zo wel. Ik moet elke vrijdag met Oscar, de oudste, gaan zwemmen. Hij is om 3 uur uit, en moet om half 4 in het zwembad liggen. Het is 7 min rijden (als het verkeer een beetje mee zit) en we zitten in de auto naar het zwembad tussen kwart over en tien voor half, een groot gestress dus. Om vier uur is hij weer klaar en dan kunnen we rustig aan doen want Auberon hoeft pas om 6 uur ipv 4 uur opgehaald te worden. Even kleine toevoeging, het was deze dag ook al -3 ofzo. Oscar en ik dus rustig aan gedaan, iedereen was zo ongeveer al weg, leuke spelletjes gedaan onderweg naar de auto, Oscar in de auto, hem in zijn stoeltje gezet, riempje vast, deur dicht, GEEN DEUR MEER OPEN!!! KAK de sleutel lag nog in de auto!!!! Oke daar stond ik dan, dik getreuseld met aankleden omdat we tijd zat hadden, voor een gesloten auto met een kind erin. Eerst geprobeert om Oscar de deur open te laten maken, maargoed tevergeefs want als hij punt een al er net bij kon dan kreeg hij hem nog niet open omdat het veelste zwaar is. Én ik kwam er later achter dat het kinderslot er ook op zat dus dat het sowieso niet zou werken. Oke, Oscar kun je dan bij de sleutel, tuuuurlijk nét niet. (Ik moest echt mega hard lachen van binnen en van buiten ook wel een beetje maarja 't was niet echt handig natuurlijk) Inmiddels kwam er nog een vader van een vriendje van Oscar aanlopen en die zei, enige mogelijkheid is de raam inslaan.. Nouuuu wacht daar nog maar ff mee meneertje. Hij terug naar het zwembad om hulp te vragen want we hadden beide geen idee wat we moesten doen. Nou ik Oscar ondertussen proberen te helpen om hem tips te geven hoe die uit zijn stoeltje moet komen. Maargoed die zijn er niet voor niets om de kinderen erin te houden, en dat was inderdaad ook zo. Helaas op geen enkele manier kon dit vanuit binnen worden opgelost. Dus ik toch maar Sarah gebeld (volgende stomstomstomigheidje, mijn batterij van mn telefoon was bijna leeg, oke ik moet nou weer lachen WAT een actie) en die ging het rescure team bellen. Inmiddels bekenden van mij. Ondertussen kwam mijn lichaamstempratuur ook verdacht dichtbij het vriespunt en was mijn telefoon uitgevallen. Helaas dit was dus gewoon wachten op hulp. Oscar bleef trouwens BEST rustig, ik heb wel enkele moeite moeten doen om hem steeds op te vrolijke en dat dit niet zijn schuld was maar mijne en dat hij 't eigenlijk moest zien als iets grappigs. Lukte best goed naar eige zeggen. Maar uiteindelijk na maar een uur buiten in de kou te hebben gestaan kwam er hulp en werd er iets met het slot gedaan waardoor ik ja jaaaa naar binnen kon!!! Pfjuuuww gelukkig!
Oke deze week heb ik me ook nog aan mijn belofte gehouden en ben op zoek gegaan naar een school, gelukt! Maar ik ga nog niet beginnen. Want in Juni is er pas een examen en ik vind het niet nodig om vanaf nu tot dan naar school te gaan. Een sport is nog niet gelukt. Mijn hardloopschoenen zijn zo goed als onderweg dus misschien dat daarmee iets te halen valt.
Ook is dit huis verkocht, ze wilde namelijk gaan verhuizen als ik weg was omdat het te groot is voor hun 3, maar nu willen de nieuwe bewoners er eind maart in. En ik vind het geen probleem om mee te verhuizen dus ik verwacht dat ik ga verhuizen haha. Wel irritant dat dit dus haast tegelijk valt met half vasten wat mijn kansen dus verkleint dat ik kan gaan.
Nog meer nieuwtjes?! Nee zover ik weet niet.
Hoe gaat het met jullie allemaal, als er leuke ontwikkelingen zijn die ik graag wil horen, mail me maar. Hierbij doel ik vooral op de familie enzo, want van mijn vriendinnen weet ik het!
Heeeel veel liefsXX
Yess ook hier is sneeuw!
Hallo lieve reis-mee genoten,
Er is alweer een week voorbij zeg! Wat vliegt de tijd nu al, waarschijnlijk komt het door nog steeds nieuwe indrukken en de te korte weekenden waar ik erg naartoe leef. Ja en dat zou natuurlijk niet zo moeten zijn, want ik ben hier voor Oscar en Auberon, maar wat ben ik blij als het weekend is. Ik wil jullie eerst even een paar goede nieuwtjes vertellen; Jullie raden noooooit waar ik net onderuit kom, ja ja oeeh oeeh heeeerlijk, het is de douche! Die is sinds vrijdag avond gemaakt en sinds zaterdagochtend weer vollop in gebruik!
Het volgende goede nieuws is, er ligt sneeeeuw! Heerlijk, wat houd ik toch van de winter! Nu nog een paar sneeuwballen gooien (niet ontvangen natuurlijk, abc ik kap ermee is mijn tactiek) en wat engeltjes maken. Dit staat dus op de planning voor morgen. Er moet wel nieuwe sneeuw vallen morgen want dit natte vieze zooitje is niks. Ook ga ik hier niet proberen om de sneeuw op te vangen met mn mond want ik vertrouw de lucht hier niet zo goed, dan verlang ik toch wel erg naar de boeren lucht die ik in Zeeland kon opvangen.
Ander goed nieuws is dat ik éindelijk iets in het weekend heb gedaan. Er stond voor Zaterdag overdag op de planning om naar Camebridge te gaan, maar helaas ik was ziek. Voor de duidelijkheid, ik kreeg mezelf no maar dan ook no way uit bed. Ik heb al mn discipline bij elkaar gepakt om mezelf onder de douche te zetten, waarschijnlijk omdat ik m zo gemist had knapte ik op. Frisse lucht is overal goed voor, dus heb ik wat rondgelopen hier in de buurt en een erg leuk cafeetje ontdenkt. Met overheerlijke High Tea hapjes, dus iedereen die mij komt bezoeken bereid je voor op iets mega lekkers! Oh ik ben de draad al weer helemaal kwijt zie ik wel, ik was gebleven bij iets doen in het weekend. Nou Camebridge werd m dus niet, ook niet voor Vanessa en Lolyta (Duitsland & 20jaar - Frankrijk & 19jaar). Vandaag zijn we met zn 3en bij Vanessa geweest, gezellig gekletst en elkaar beter leren kennen. Nu hebben we het plan gemaakt om volgende week zaterdag naar Camebridge te gaan en aansluitend daar te STAPPENNNN!!!! jaaaaaa jullie lezen het goehoeeed! Al moet ik al mijn vreugde een beetje onderdrukken want ik wil 't eerst zien en dan pas geloven. Als iemand nog leuke tips heeft om te stappen, of iets wat je gezien moet hebben daar, maar leuke kroegjes (clubs zijn beter) is belangrijker dan laat het me maar weten. En we gaan die week erop op vrijdag geloof ik naar een of ander club waar ze iets met valentijn hebben. Maar ik luisterende niet meer zo goed toen ze het woord club noemde haha. Je moet hier wel op de gastenlijst ofzo want dan kom je gratis binnen, ideaal dus. En Vanessa heeft connecties dus dat is goed. Wel grappig toen ik op mijn weg terug was, in het donker woeeee spannend, dit was Vanessa's ergste nachtmerrie. Het was bijna 6 uur, dus ik vond dat ik het wel mocht proberen om in mn eentje over straat te gaan in 'de beruchte buurt'. Nou ik was nog geen 100 MILES aan het lopen of een menneke riep; 'sexy legs!' En vanaf dat moment ben ik geen seconde meer bang geweest want HAHAH hoezo zeg je tegen mij sexy legs!? En ik zal niet 's nachts alleen daar rondlopen want dat vertouw ook ik niet zo, maar dat zou ik in Nederland in de stad ook niet doen. En eigenlijk blijft het nog een gek idee, want ook in Zeeland lopen ontsnapte TBS'ers rond..
Nou mijn to do listje is uitgebreid, ik ga toch maar eens orienteren voor een talencursus want het kost niet veel moeite, het is schijnbaar niet erg moeilijk en mijn engels wordt niet alleen qua woordenschat beter maar ook grammaticaal. Volgensmij is mijn nederlandse grammatica al erg verzwakt, mijn excuses daarvoor. Wat ook op mijn lijste staat is iets van sport zoeken, want voetbal blijkt iets moeilijker te zijn dan gedacht maar dat geef ik nog niet op.
Wat ik deze afgelopen week verder heb gedaan is niet erg interessant geloof ik. Ben verkouden geweest en het was koud in huis.
Aangezien ik nu als achtergrond muziekje huilende kinderen heb is het nog wel even leuk voor jullie, niet voor mij dus, om te vertellen hoe ik hier in het weekend wakker wordt. Langs mijn kamer is dus de woonkamer voor ons, waar de kinderen spelen en de tv's staan. Nou rond een uurtje of 8 uur half 9 komen Oscar en Auberon beneden aan en letten ze érg goed op dat ik kan blijven slapen uhum uhum; 'MAMAAAAAA MAMAAAA where aaaare youuuuu?' Geen antwoord en dan gaat het nog harden en huilen. Nou lekker dus. dan weet ik dat ik ff moet doorbijten omdat ze rond half 10 wel vertrekken dus dan kan ik mijn tweede slaapje beginnen. Dus bijslapen moet ik maar doordeweeks overdag doen.
Mijn geliefde wekker gaat gewoon weer praten om 6uur, dus bij deze is het mooi geweest voor vandaag en gaan we op naar een nieuwe week. Met hopelijk een sport, een school én mijn eerste STAP avondje!!
See you later, eligator XXX
Week 2
Helloooo,
Ik zal beginnen met het slechte nieuws, het verwarmingssysteem is sinds gisteren definitief stuk wat inhoud; geen warm water (DOUCHE!!!!), en geen verwarming. We doen het nu met kleine electronische verwangingen, maar uit ervaring om mijn kamer warm te krijgen, duurt het minstens een dag voordat je verschil in tempratuur voelt. Ook heb ik vandaag twee zieke kinderen thuis, rara hoe kan dat?! Sarah zat zelf meer te denken dat het komt doordat ik de mutsjes van de kinderen een paar keer ben vergeten, ik denk meer aan de tempratuur hier in huis. Ik ben ze nu hard aan het leren dat ze hun hand voor hun mond moeten houden wanneer ze hoesten en niet naar mij moeten kijken wanneer ze dat doen. Dit ziet er ongeveer zo uit, ze hoesten een keertje récht in mijn gezicht, ik wijs ze erop dat ze vergeten zijn hun hand ervoor te houden, dan wordt er nog een keer overdreven gehoest mét hand voor de mond en wegkijkend van mij.. Dus ik heb goede hoop dat ze bij de volgende au pair goed kunnen hoesten.
Nu even over het weekend, wat niet erg afwijkt van het vorige weekend; film kijken, skypen en uitzending gemist. Maar ik ben er zaterdag middag even op uit geweest met Vanessa, ze had een bikini nodig dus zijn we naar West End geweest. Deze keer wilde ik op de goede plek uitstappen maar waren er natuurlijk demonstraties (duh, London) waardoor ik met hulp van de buschauffeur goed ben aangekomen. Nou een bikini hadden we zo gevonden, voor de rest werd er niet gewinkelt want zij houdt daar eigenlijk niet zo van, WAT?!?! Ze heeft me toen een paar leuke plekken in London zelf laten zien, daarna zijn we met de trein terug gegaan naar Peckham. Ik had geen idee dat hier een treinstationtje was. En hebben we nog iets gedronken, daarna heeft ze haar huis laten zien. Echt een stuk kleiner dan de mijne!
Nu ga ik er persoonlijk voor zorgen dat ik volgend weekend kan gaan stappen, want ik hou 't niet meer uit! Wat er nog meer op mijn 'to do list' van deze week staat (eigenlijk geplant voor vandaag, maar helaas wandelende hoest-bacterieen thuis) is het vinden van een voetbalclubbie waar ze nog wat nederlands 6de klas talent kunnen gebruiken! Ik denk dat ik dat laatste er niet bij ga zeggen...
Nou jullie horen het weer, ik hoop wanneer ik mijn vingers weer onbevroren over het toetsebord kan laten vliegen.
love!
